عرش کجا مرتبه خاک کف پای تو
فخر کند فرش بر آن زانکه بود جای تو
گر نه خدایی نه جدایی ز خدا کیستی
عقل به عجز آمده از حل معمای تو
نی عجب ار به نفخه ای محشر کبری شود
نغمه صور اگر بود نام دل آرای تو
گو ز سما مریم عذرا به زمین رو کند
تا که کند کنیزی زینب کبرای تو
خود پسر آدمی و گریه برای غمت
شد سبب قبولی توبه بابای تو
نور تو چون نور خداوند نگردد خموش
به کوری دو چشم دشمنان و اعدای تو
به حشر اسباب شفاعت از همه انبیا
به دست فاطمه بود دو دست سقای تو
باغ جنان خلق شد از نور تو و زان سبب
الذ الذات جنان است تماشای تو
گفت پدر به کودکی مرا که دلبند من
حسین فاطمه بود سید و مولای تو
مرگ به کام دلم از عمر جهان خوشتر است
در ان دم ار که بنگرم صورت زیبای تو
منبع : http://harame-shah.rozblog.com