غزل عسل شود از نام با مسمایت
و کوه سجده کند پیش قد و بالایت
شوند، پای نگاه تو یوسف زهرا...
تمام اهل زمین خدا، زلیخایت
تو جلوه ای ز خدایی و وقت آمدنت
چه عاشقانه خودش میکند تماشایت
نگاه کوچه ی ما منتظر که در سحری...
بیایي و بزند بوسه بر کف پایت
به روی خاک مبادا قدم زنی آقا
گذار روی دو چشم ترم قدمهایت
فدای وتر شما در دل شب و صحرا
فدای خواندن قرآن و صوت زیبایت
همیشه و همه جا آرزوی من این است
شبی و من و شما ، خیمه ی معلّایت
شاعر: سعيد رمضاني
منبع : http://harame-shah.rozblog.com