چرا به کوی عاشقان دگر گذر نمی کنی چه شد که هر چه خوانمت به من نظر نمی کنی مگر مرا ز درگهت خدا نکرد

چرا به کوی عاشقان دگر گذر نمی کنی

چه شد که هر چه خوانمت به من نظر نمی کنی

مگر مرا ز درگهت خدا نکرده رانده ای

دگر برای خدمتت مرا خبر نمی کنی

نشسته ام به راه تو عاشق یک نگاه تو

ز پیش چشم خسته ام چرا گذر نمی کنی

خوش است گر مسافری رسد سلامت از سفر

چه شد که قصد بازگشت از این سفر نمی کنی

دگر به خیل سائلان به سامرا به جمکران

چرا ز باب خانه ات سری به در نمی کنی

شده است غصه ها بسی گذشت ز حد بی کسی

مگر برای دوستان دعا دگر نمی کنی