حاتم از یک تار مویت خلق شد ، ابن الرّضا
کل عالم ز آبرویت خلق شد ، ابن الرّضا
صد بهشت از عطر و بویت خلق شد ابن الرّضا
ماه ،از اکسیر رویت خلق شد ابن الرّضا
سائل کوی توأم ، آقا… “تَصَدَّقْ” بر گدا
تاب گیسوی توأم ، آقا… “تَصَدَّقْ” بر گدا
قلب ما باب المجانین و کرامت از شما
راه تو باب المراد و استقامت از گدا
شاه راه سائلان ، باب الجواد ابن الرّضا
اسمِ اعظم ، نام تو باشد به درگاه خدا
ای علی اکبر دوم ، عزیز فاطمه
به چه شیرین ، بردن نامت کنار علقمه
علقمه ، باب الحوائج ، نام تو غوغا کند
“یا جواد” و “یا جواد” ،عباس هم امضا کند
بعد یک کرب و بلا ، شوری به دل برپا کند
آخرش هم کاظمین تو گره را وا کند
میروم یک روز از کرب و بلا تا کاظمین
با شعار “یا جواد” و “یا لَثاراتَ الحسین”
دست خالی آمدم ،ای سفره دار محترم
از گدایان توأم ، ای سایه ات روی سرم
ای فدای چشم هایت هم پدر هم مادرم
حاجتم این است: یک شب ، پا برهنه ، در حرم
در حرم ، آرام ،یک گوشه ،من و ذکر “رضا”
روضه میخوانم برای غربت خون خدا
روضه ی مادر ،علی ، با دست بسته ،کوچه ها
یادی از قبر حسن ،در حسرت ایوان طلا
جان فدای قلبِ بی تابِ تو و بابای تو
غرق در داغ علی و فاطمه ،دنیای تو
عرض خود را اینچنین میبندم و رد میشوم
از غلامان توأم ، هر چند هم بد میشوم
از دعاهای شما ،راهیِ “مشهد” میشوم
میروم مشهد ،همانجا وقف مرقد میشوم
ای جواد بنُ الرّضا ، بابُ الجوادت محشر است
رفتن از بابُ الجواد ،از هر دری شیرین تر است
پوریا باقری
بانک اشعار مذهبی حرم شاه -هر روز ، به روز می شود