دستی که چشم ناز تو زیبا کشیده است ما را به دار ِ عشق ِ تو بالا کشیده است از حال ِ ما مپرس

دستی که چشم ناز تو زیبا کشیده است

ما را به دار ِ عشق ِ تو بالا کشیده است

از حال ِ ما مپرس ، بیا و خودت ببین

کار ِ جنون ِ ما به تماشا کشیده است

تنها دعا و لطف ِ کریمانه ی تو بود

دل را به مجلس ِ غم زهرا کشیده است

وقتی گریزِ روضه ی مادر به کربلاست

دیدم که ماجرا به کجاها کشیده است

دنبال ِ حیدر و ..... مادری بین ِ قتلگاه ....

روضه ز کوچه تا دل ِ صحرا کشیده است

مسمارِ خونی و .. سر ِ هر نیزه خونفشان...

زخمی عمیق بر جگر ما کشیده است

این جمعه هم گذشت ، تو اما نیامدی

گویا دوباره وعده به فردا کشیده است

**