آفتابا که می روی توفان ، می روی با شتاب و توفان تر پهلوانان یکی یکی رفتند ، مانده با تو فقط علی اصغ

آفتابا که می روی توفان ، می روی با شتاب و توفان تر

پهلوانان یکی یکی رفتند ، مانده با تو فقط علی اصغر

ماه در دست آفتاب قشنگ ، مثل سیبی در آسمان ... اما

ناگهان حرمله گرفت کمان ، ناگهان سیب سرخ شد پرپر

ناگهان خیمه های در آتش ، گریه ی کودکان اهل حرم

ناگهان کرنای دژخیمان  ، خون و شمشیر و نیزه و خنجر

یک طرف کودکان لب تشنه ، فوران بهار خون آلود

یک طرف رقض کشتگان در خون ، رقص تن های غرق خون بی سر

.....

 می رود آفتاب چون توفان ، شیهه ی ذوالجناح می پیچد

کودکان مثل ابر می گریند ، خیمه ها می شوند خاکستر

 می رود آفتاب چون توفان ، لحظه ها لحظه های موعود است

منتظر مانده حضرت زهرا... منتظر ایستاده پیغمبر...

***اباصلت رضوانی***

(بجنورد)