فایض اصفهانی
امام حسین(ع)-مناجات-کربلا
از شرف کعبه اگر قبله گه اهل دعاست
وادی کرب و بلا مهبط انوار خداست
به سوی کعبه بود عالمیان را گر روی
کعبه را روی ارادت به سوی کرببلاست
کعبه بیت الله و این مطلع انوار حق است
بین که در این دو، تفاوت ز کجا تا به کجاست
بیمی از قتل نبودش که برون شد ز حرم
لیک هتک حرم محترم کعبه نخواست کرد
كرد در دشت بلا حج خود آن شاه تمام
تا تو آگاه شوی کعبۀ مقصود کجاست
هر عزایی رود از یاد پس از روزی چند
این عزایی ست که تا صبح قیامت بر پاست
بهر هر درد دوایی است به عالم مخصوص
به جز از تربت این شه که به هر درد دواست
برنگردد کسی از درگه او بی مقصود
هر که از حق طلبد هر چه در این قبه رواست
منبع : http://harame-shah.rozblog.com
