حضرت زهرا(س)-بعد از شهادت
رفتی و غمت سوخت دل پر محنم را
مرگ تو خزان كرد بهار چمنم را
ای شمع فروزان دل و انجمن من
خاموشی تو كرد خموش انجمنم را
در ماتم تو چاره بجز صبر ندارم
برخیز و ببین سوختن و ساختنم را
بر سنگ گر این قصه بخوانم بشود آب
چون سوز دگر داده غم دل سخنم را
یا فاطمه جان بعد تو دلسوز كه باشد؟
این زینب و كلثوم و حسین و حسنم را
می گریم از این داغ كه گفتی دم رفتن
بردار شبانگاه علی جان بدنم را
آخر شدم آگاه از این راز كه گفتی
بیرون به گه غسل مكن، پیرهنم را
اعدا نه همین نخل وجود تو شكستند
نشكفته بچیدند گل یاسمنم را
با پهلوی بشكسته شدی نزد پیمبر
این داغ شكسته است همه بال و پرم را
ای جان جهان مرحمتی كن به موید
كه آورده در این مرثیه داغ كهنم را
منبع : http://harame-shah.rozblog.com