پشتم از اشک بلا همچون به حرف دال شد
رویم از اوج گنه همچون به رنگ خال شد
من هم از روز ازل مشتاق عشق او شدم
عمر من با شیعیان خوب او هم فال شد
روح و جان کربلا میعاد عاشق پیشگان
هر کسی از کربلا بهره نبرده لال شد
آسمان ها در شب و روز عزا خونین دلند
حیف باشد گر کسی در گریه ها بی حال شد
ذوالجناح تشنه لب وقتی به سوی خیمه شد
جملگی جنّیان را سوز زرین بال شد
ساعت آخر که از سنگ جفا بشکسته سر
منزل تیر سه شاخه قلب در کوپال شد
کودکان در حرم بعد از شهادت در فرار
حاصل جنگ حرم مشتی پر از خلخال شد
منبع : http://harame-shah.rozblog.com